Wandeling Schipborg met Jinke

Dikke mist..... zo begint de ochtend. Maar gelukkig, als de deurbel gaat en Jinke op de stoep staat is de mist bijna helemaal opgetrokken en lijkt het een mooie dag te worden.

Jinke had dit jaar een heel mooi verjaardagscadeau voor me bedacht: een flinke wandeling inclusief catering met haar als privé sherpa. Goed plan, dus rond 10 uur richting café de Drentsche Aa waar we weerstand bieden aan de verleiding om te starten met een kop thee. Op pad!

De temperatuur ligt net boven nul en er staat nauwelijks wind, dat is perfect wandelweer. Een mooie gelegenheid om mijn nieuwe outfit te testen: de skibroek die ik al weken geleden gekocht heb, mijn nieuwe bergschoenen die ik gisteravond nog in de wax gezet heb en ..... mijn nieuwe jas!

Ik had donderdagavond een gelukje bij Bever waar een prachtig "Jack Wolfskin" tri-climate jas dik in de uitverkoop was. Wind- en waterdicht, in een mooie blauw/groen kleur met een witte fleecevoering. Wit is nu niet zo'n handige kleur, dus die fleece gaat veel in was liggen vrees ik maar vooruit, dat zien we dan wel weer. Hij zit heerlijk warm!

We beginnen met ferme pas en al snel ontdekken we langs een pad dat we wel eerder genomen hebben toch nog een nieuw stukje natuur: een groot hek met de naam "Boerderij Schipborg" omsluit jonge aanplant. De smalle boomstammetjes hebben allemaal een randje met mos onder aan waardoor het net lijkt of ze sokjes of warme beenwarmers aan hebben.

We steken dwars door en komen uit bij een pad waar we eigenlijk niet mogen komen maar het is tè verleidelijk om toch even door te steken naar het fietspad richting Anloo.Tijd voor een kopje thee met een speltkoek en even uitrusten op een boomstam. Perfecte verzorging Jinke!

Al kletsend gaat de tijd heel snel en voor we het weten is het bijna 1 uur en staan we in Anloo waar we bij de plaatselijke herberg eerst een lekker kopje thee en daarna een kop heerlijke soep nuttigen. We nemen na de lunch de draad van ons gesprek weer op: we zijn nog lang niet uitgepraat over alle dingen in het leven die ons bezighouden. Zo wandelen we via Anderen naar Oudemolen waar we rond half 4 aankomen. Mijn knie houdt zich goed gelukkig. Lastig zo'n blessure die maar niet over gaat! Gister ook al niet hardgelopen in de hoop dat wat rust mijn spieren goed zal doen.

We hebben wel weer zin in thee en na nog een kopje thee is het tijd voor het laatste stukje terug naar café de Drentsche Aa waar we om 17.45 de auto weer terugvinden.

Geen idee hoeveel kilometer we gelopen hebben maar het was een prachtige wandeling. Jinke, dank je wel voor je gezelschap en het leuke idee, ik vond het fantastisch en ik heb weer mooi wat kilometers gemaakt. Dikke zoen, Agnes